landing in die vreemde – 2017 © MARIETJIE UYS
Wetenskapfiksie Gedig
[spacer height=”20px”]
“Landing is suksesvol voltooi.”
die paneelkas is in liggies getooi
waar Dork op nog instruksies wag
van ‘n stem in sy oor met meer gesag
as die juigende massa wat daarin raas,
oor die landing wat elkeen daar verbaas.
Tyd is relatief in hierdie wentelbaan,
waar hy teen die son se rigting gaan.
Tog, reken hy dit was ‘n uur of twee
van die kennis dat sy brandstof ingee
en dat hy in slegs minute sal moet land
voor hy die motore dalk uitbrand.
Die planeet is nuut, nog onbekend
sê die span wat hom sy boodskap send.
Die aantref daarvan was heel onverwag
en nie een van hulle was hierop bedag.
Met gasse en temperatuur gemeet,
kan hy maar uitklim, het hul laat weet.
Met die eerste tree op onbekende terrein,
veg Dork vir balans in die dowwe skyn
van die vaartuig se ligte in die donker,
waar slegs nou en dan ‘n sterlig flonker.
Die oppervlak gee mee, sak in en swig
onder die vaartuig en sy eie gewig.
Uiteindelik kry die wegsak tog gestop
en hy sukkel om sy voete uit te pop,
sodat hy verder weg kan gaan bekyk
hoe hierdie planeet van nader lyk
en of daar enige tekens van lewe is;
vyandig, goedgesind, van hom bewus?
Sy treë trap stadig in en uit die wand
en sy oë sukkel met die nuwe verband
wat hier tussen lig en donker bestaan,
heel anders as in die son se wentelbaan.
Hy het sy oë meermalig geknip en gerek
voordat hulle kon fokus op hierdie plek.
Dit is die reuk wat hom eerste bereik
waar hy sukkelend in die donker aanstryk
salig onbewus van die vreemde ding
wat in die donker skemer hom omring
en stadig maar seker nader skuif,
‘n beweging êrens tussen sweef en dryf.
Die reuk laat hom opkyk om te bepaal
wat die oorsprong is, maar sy sig bly faal.
Dis eers toe klein sensors hom betas
dat hy bewus word van die vreemde ras
wat hom stilswyend in die hoogte optel
en hom verskuif op ‘n ongehoorde bevel.
Toe hy weer besef, is hy terug in die tuig
en hy luister na die motore wat sis en suig.
Die meters wys die brandstoftenks is vol
en stadig begin die planeet om weg te tol.
“Die opstyg is suksesvol uitgevoer,”
laat weet hy ‘n skare wat hewig rumoer.
Ondersoeke is gelas en missies uitgestuur
met geen verklaring gevind vir hierdie uur
wat Dork en die mense met vrae verstom
soos wie, waar, wat, maar meestal hoekom.
Jare later sou Dork steeds hieroor moes wonder
waarom was hy hiervoor uitgesonder?
